"Φώτα της πόλης φάνηκαν σαν έφτασε το δείλι
Κι οι άνθρωποι κρυφτήκανε φοβόταν το σκοτάδι
Μονάχα ένας έμεινε στέγη καθώς δεν είχε
Να τραγουδήσει φωναχτά για το όνειρο που σβήνει
Και δεν τον ζύγωνε σκιά κοντά του για να ακούσει
Την όμορφη κιθάρα του λόγια με δύο αλήθειες
Περνούσαν δεν τον κοίταζαν ψιθύριζαν γελούσαν
Τους φόβιζε η όψη του και το χαμόγελό του
Ένα καπέλο κάλυπτε την πλούσια του χαίτη
Τα δάκτυλά του φαίνονταν απ’ τα σκισμένα γάντια
Ένα παλτό τον κάλυπτε απάνω μέχρι κάτω
Και πάνω στην κιθάρα του μηνύματα ειρήνης
Και μόνο αυτός την έσπαγε τη σιωπή της νύχτας
Με τη φωνή τη βροντερή που τρόμαζε εκείνους
Που δεν μπορούν να αντισταθούν που είναι κλεισμένοι χρόνια
Μες τα στενά τους τα κελιά και κλαίνε τούτην ώρα
Και στο παγκάκι ξύπνησε αυγή πια είχε έρθει
Και γύρω του όλοι τρέχανε τι τάχα να προλάβουν
Κι η θλίψη τον απήγαγε τα μάτια του δακρύσαν
Που νόμιζε πως θα άλλαζε τον κόσμο σε μια νύχτα"
Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Ρούγκας
Τραγούδι: Γιώργος Ρούγκας
Πατήστε ΕΔΩ για να κατεβάσετε το τραγούδι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου